شهر تاریخی افسوس کوش آداسی ترکیه

در یکی از سفرهایم  درتاریخ سی ام خرداد 1395 به ترکیه به کوش آداسی رفتم و به صورت کاملا  اتفاقی در گردش  همراه با تور با شهر تاریخی  افسوس و کتاب خانه سلسوس آفسوس آشنا شدم.

در ادامه عکس های مربوط به این سفر و اطلاعاتی در مورد این مکان جالب برایتان قرار می دهم:

در مورد تصویر زیر ذکر این نکته جالب است که قبل از حضور آتا ترک در کوش آداسی نام این منطقه چیز دیگری بود، و ایشان با دیدن زیبایی های این منطقه نام آن را کوش آداسی نهاد.

جالب است بدانید که این شهر در سال ۵۴۶ قبل از میلاد به تصرف ایرانیان درآمد.

گ

در مورد تصویر زیر این جمله در ترکیه زیاد شنیده می شود که کمپانی ورزشی و معروف نایک لوگوی خودر از این فرشته یونانی به نام نایک اقتباس کرده است. 

در مورد تصویر زیر  این موضوع رو بگویم که چیزی شبیه استادیوم های فعلی بوده که جنگ ها و مبارزات تشریفاتی در آن انجام می گرفته است.

در مورد تصویر زیر گفته می شود که حضرت مریم بعد از تولد حضرت مسیح در این مکان زندانی شده است .

در این مکان مردم ، با  اعتقادات مذهبی شان  با گره زدن پارچه هایی  نذر و نیاز خود را با خدایشان در میان می گذارند .

افسوس

اِفِسوس (نیز اِفِسُس) (به یونانی: Έφεσος) یکی از شهرهای ایونیا در آناتولی (آسیای صغیر) باستان بود که امروز ویرانه‌های آن به عنوان مرکز گردشگری و باستان‌شناسی در سه کیلومتری جنوب شهر سلجوک استان ازمیر کشور ترکیه قرار دارد. ویرانه‌های افسوس یکی از بزرگترین مجموعه‌های به جای مانده از تمدن یونایان در مدیترانه شرقی است.

جاذبه‌های گردشگری این شهر، همه ساله جهانگردان بسیاری را به این منطقه جذب می‌کند. «افسوس» میزبان یکی از هفت کلیسای آسیا در کتاب «مکاشفه یوحنا» در «عهد جدید» بوده است و شاید انجیل یوحنا در این محل به رشته تحریر درآمده باشد. همچنین بسیاری بر این باورند که «هفت خفتگان افسوس» (در قرآن: أصحاب الکهف)، که مسیحیان و مسلمانان آنها را مقدس می‌دانند، در این شهر زندگی می‌کردند و در غاری نزدیک به آن، سالهای بسیار به خواب رفته‌اند.[۱] کشف بسیاری از اسناد مربوط به مسیحیت و مذاهب پیشین،  «افسوس» را در زمره مهم‌ترین بقایای تاریخی قرار داده‌است.

تخمین زده می‌شود که شهر افسوس در زمان رومیان بین ۳۳۶۰۰ تا ۵۶۰۰۰ نفر جمعیت داشته است؛ و سومین شهر بزرگ منطقه آناتولی بعد از شهرهای ساردیس و اسکندریه ترواس بوده است.

نام افسوس

افسوس (به ترکی افس) نام خویش را از واژه هتیتی آپاشا گرفته است. از آنجا که یونانیها حرف «ش» را در زبان خود نداشتند و از این رو این نام در زبان ایشان از آپاشا به افسوس مبدل گشت.

آپاشام یا افسوس یکی از مراکز تجمع هیتی‌ها و تمدن میکنه‌ای بود و یکی از مهمترین شهرهای آسیای کوچک بشمار می‌رفته که تاریخچه آن به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌رسد. اولین بار در سال ۲۹۶ پ.م. محل این شهر توسط لیسیماخوس به مکان امروز منتقل گشته و بصورت بندری مهم متعلق به کشور پرگامون گردید.

باستان‌شناسی

تاریخچه باستان‌شناسی در شهر افسوس به سال ۱۸۶۳ میلادی بازمی‌گردد. در آن زمان باستان‌شناسی به نام جان ترتل وود، از سوی موزه بریتانیا مسوولیت کاوش در معبد آرتمیس را به عهده گرفت. درسال ۱۸۶۹ او موفق به کشف پیاده‌رویی از معبد شد. در سال  ۱۸۷۴ اکتشافات متوقف گردید و بار دیگر توسط اتو بندورف که یک باستان‌شناس آلمانی بود در سال ۱۸۹۵۵ از سر گرفته شد.

باستان شناسان تخمین می‌زنند که تنها ۱۵ درصد از شهر باستانی افسوس کشف شده است و از زیر خاک بیرون آورده شده است.

برخی از افراد مشهور

هراکلیتوس (۵۳۵–۴۷۵ قبل از میلاد) فیلسوف پیشاسقراطی

زوکسیس نقاش قرن پنجم قبل از میلاد

پارهاسیوس نقاش قرن پنجم قبل از میلاد

سورانوس فیزیکدان قرن اول و دوم پس از میلاد

آرتمیدوروس طالع بین و نویسنده قرن دوم پس از میلاد

کتابخانه سلسوس

کتابخانه سلسوس (انگلیسی: Library of Celsus) یک ساختمان به جامانده از دوران روم باستان در افسوس، آناتولی، که در حال حاضر بخشی از سلجوک (Selcuk)، ترکیه است. بنای آن به افتخار سناتور روم، تیبریوس ژولیوس سلسوس در ۱۳۵ میلادی توسط پسرش، گایوس ژولیوس آکویلا (کنسول، ۱۱۰ م) ساخته و تکمیل شده است. این کتابخانه برای ذخیره ۱۲۰۰۰ کتیبه و همچنین به عنوان مقبره برای سلسوس، است که در یک دخمه ساخته شده در زیر کتابخانه دفن است.

داخل این کتابخانه ظاهراً توسط زلزله در ۲۶۲ میلادی نابود شد و نمای آن در زلزله دیگری در سال دهم یا یازدهم میلادی و برای قرن‌های طولانی به صورت خرابه ماند تا این که بین سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۷۸ نمای آن توسط باستان شناسان دوباره مرمت و ساخته شده است.