پارک ملی لار تابستان 1396

دشت لار

دشت لار یا پارک ملی لار یکی از مناطق طبیعی بسیار زیبا در نزدیکی تهران است.

پارک ملی لار با مساحتی در حدود سی هزار هکتار و با پوشش های گیاهی و جانوری متعدد از بکر ترین و زیبا ترین مناطق طبیعی اطراف تهران و حتی ایران است.

برای مشاهده اطلاعات بیشتر در ورد پارک ملی لار می توانید از این لینک مطالب بیشتری را مطالعه نمایید.

برای رفتن به یک مسافرت یکروزه و جذاب ، پارک ملی لار یکی از بهترین گزینه ها برای ساکنان تهران و شهرهای اطراف است .

پنج شنبه  شب حدود ساعت 11 شب تصمیم به رفتن گرفتیم و یک گروه 7 نفره با دو اتوموبیل آماده رفتن شدیم.

از ملزوماتی که پیشنهاد می کنم در صورت تصمیم برای رفتن به لار با خود همراه داشته باشید به شرح زیر است:

خوراکی (انواع خوراک مانند نان ، پنیر ،گوشت یا نوشیدنی و ... ) را از قبل تهیه کنید و با خود ببرید. در منطقه و تا فاصله بسیار زیادی خبری از فروشگاه و نانوایی نیست !

زیرانداز مناسب (ضد رطوبت بهتر است)

چوب برای آتش یا وسیله ای گرمازا

کتری ،قوری ،لیوان و ظروف لازم

پتو یا کیسه خواب

سایه بان یا چادر

کرم ضدآفتاب

ظرف مناسب برای آب آشامیدنی

این وسایل هر کدام در ساعتی از شبانه روز بسیار حیاتی می باشند.

خلاصه از ساعت 11 تا ساعت 2 صبح جمعه طول کشید تا وسایل را جمع و جور کردیم و به راه افتادیم.

مسیر تهران به پارک ملی لار به شرح زیر است :

اتوبان بابایی - عبور از رودهن و بومهن - سپس گردنه امامزاده هاشم - بعد از سرپایینی -سپس پلور - بعد دنبال تابلوی خاصی نباشید یک مجسمه طلایی کوهنورد کوچک در سمت چپ خودتان  را که دیدید به جاده فرعی وارد شوید.حدود 15 تا 20 دقیقه جاده آسفالته پر پیچ و خم را ادامه دهید و به فرعی های چپ و راست کاری نداشته باشید تا به محیط بانی برسید.

البته این مسیر آسفالته و بسیار آسان است و به کسانی که برای اولین بار قصد عزیمت به این منطقه را دارند ،این مسیر را پیشنهاد می کنم.

البته ما از مسیر دیگری رفتیم.از تهران به جاجرود و از آنجا به سمت رودهن و سپس گردنه قوچ خانی و  مسیر روستای آردینه و ورودی نگهبانی.

از نگهبانی اول تا نگهبانی دوم محیط بانی ، مسیری خاکی و پر پیچ و خم با طی زمانی حدود 1ساعت به رودخانه لار می رسید.

این مسیر در عین سادگی بسیار حادثه خیز و طی این بیست و چهار ، پنج سالی که به این منطقه می روم حادثه های فراوانی را در آن دیده ام و توصیه می کنم که این مسیر را صبورانه و با حوصله و احتیاط رانندگی کنید و از مناظر و سکوت اطراف لذت ببرید.

کمی مانده به حاشیه رودخانه چشمه بزرگی وجود دارد که می توانید آب آشامیدنی مورد نیازتان را  از آنجا تامین کنید.

این چشمه آب بسیار سرد ، تمیز ، خوش خوراک و فراوانی دارد که یکی از لذت های گردش در پارک لار است.

حتما این چشمه را پیدا کنید و برای پیدا کردن آن از عشایر و سایر گردشگران کمک بگیرید.

سپس به محل مورد نظرمان برای کمپینگ رفتیم که در ادامه توضیح خواهم داد.

نکته ای در مورد  پارک ملی لار وجود دارد و آن این که حد فاصل 15 شهریور تا 15 خرداد هر سال به دلیل زاد و ولد جانوران ورود هر گونه وسیله موتوری به پارک ممنوع است.

پس شما می توانید از 15 خرداد تا 15 شهریور هرسال و با هماهنگی با اداره کل محیط زیست استان مازندران به پارک ملی لار وارد شوید .

بعد از طی مسافتی حدودا 3 ساعته از تهران به نگهبانی پارک ملی لار رسیدیم.

از آنجا وارد جاده ای خاکی شدیم و بعد از حدود یک ساعت رانندگی نسبتا سخت به حاشیه زیبای رودخانه لار رسیدیم.

حدود ساعت 6 صبح بود و هوا گرگ و میش بود ، دمای هوا حدود 4 درجه سانتی گراد بالای صفر و  تمام چمن های اطراف پر از شبنم بود.

هوا به حدی سرد بود که بدون لباس مناسب نمی شد راه رفت ! این در حالی بود که چند ساعت قبل در تهران هوا حدود 38 درجه و گرم بود!

بعد از رسیدن به محل مورد نظرمان ، زیراندازی پلاستیکی پهن کردیم(رطوبت نزدیک 80درصدی زمین در شب !) و سپس روی آن زیرانداز اصلی مان را پهن کردیم.

پتو ها و کیسه های خواب را آماده کردیم.

با چوب هایی که آورده بودیم آتش کوچکی برپا کردیم و کمی گرم شدیم.

در منطقه لار به دلیل نوع آب و هوا و سردی زیاد در اکثر زمان های سال امکان رشد درخت بسیار محدود و پوشش گیاهی غالب منطقه بوته هایی مانند گون است.

کمی آن طرف تر کقداری پونه تازه وحشی چیدیم و با آبی که از چشمه ای بزرگ در همین نزدیکی آورده بودیم یک دمنوش بی نظیر آماده کردیم.

کمی بعد برای استراحتی مختصر خوابیدم و با طلوع خورشید منظره بی بدیلی جلویمان پدیدار شد .

برای صبحانه چای آتیشی  آماده کردیم و نان و پنیری مختصر خوردیم و به پیاده روی در منطقه پرداختیم.

برای  نوشیدن یک دمنوش طبیعی عالی کافی است به اطرافتان نگاهی بیندازید و از پونه های وحشی تازه ، کاکوتی و سایر گیاهان های عالی منطقه همرا با آب چشمه یک نوشیدنی گرم به یاد ماندنی درست کنید .

در تصویر زیر رودخانه لار را مشاهده می کنید که در این وقت از سال معمولا بایستی کم آب تر می بود ولی به لطف بارش های سال 95 آب رودخانه وضعیت بهتری نسبت به سال قبل داشت.

در رودخانه آب به حدی بود که یک انسان بالغ را با خود می برد !

در این رودخانه زیبا انواع جانوران آب زی مانند ماهی قزل آلا خال قرمز (در خطر انقراض ! ) ، ماهی کپور ، قورباغه ، مار آبی ،لاک پشت و ... و حشراتی مانند آب دزدک ، سنجاقک و ... به وفور دیده می شود.

طبق قوانین پارک های ملی و مناطق محافظت شده صید و شکار و حتی همراه داشتن تور ، قلاب ، تفنگ یا فشنگ ممنوع بوده و در صورت مشاهده با شما برخورد قانونی خواهد شد.

لطفا ماهی نگیرید !

این یک درخواست دوستانه است.این ماهی ها شاید برای ما انسان ها حکم تفریحی داشته باشند ولی برای جانداران ساکن منطقه حکم آذوقه را دارند و در زمستان و فصل سرد بسیار برای ادامه حیات جانورانی مانند خرس،گرگ ، پلنگ ،روباه و سایر گوشت خواران منطقه حائز اهمیت هستند.

از این رو شکار و صید ماهی حتی در این فصل (که فصل تخم ریزی ماهی ها نیست ) هم برای این محیط زیست خطرناک است.

از طرفی مسولان و محیط بانان این منطقه نیز بسیار زحمت می کشند و انصافا به خوبی از این سرمایه ملی حراست می کنند.

در این مورد قانون گذار جریمه های سنگینی برای برخورد و برحذر داشتن متخلفین از قوانین وضع کرده است.

برای مثال اگر شما یک ماهی قزل آلا و یک ماهی کپور صید کنید باید مبلغ 300 هزار تومان بابت ماهی قزل آلا و 30 هزار تومان بابت ماهی کپور جریمه نقدی پرداخت کرده بعد به پاسگاه  پلور و سپس دادگاه آمل تشریف برده و مجازات شوید !

در سفرهایم به لار افرادی را دیدم که متاسفانه با صید بی رویه و توراندازی در رودخانه دستگیر شده اند و با  مجازات های نقدی چند میلیون تومانی  مواجه شده اند !

خواهشا برای یکی دو روز تفریح نه محیط زیست را تخریب کنید و نه تفریح خود را به قانون شکنی و دادگاه و ... تبدیل کنید !

خواهش می کنم ماهی نگیرید و به جای آن از لبنیات تازه عشایر استفاده کنید ، عسل خوب تهیه کنید و از آب چشمه بنوشید .اینها لذت بخش تر است ...

در این سفر دو کودک و نوجوان همراه بود و من قصد داشتم که به بچه ها آموزش زندگی در شرایط سخت بدهم و ماهی گیری با دست را به آنها آموزش دهم .به این ترتیب دو ماهی که در تصویر زیر می بینید را گرفتیم و سپس در آب رها کردم.

پایان یک روز خوب در طبیعت در کنار دوستان 

این گیاه در زبان فارسی کاکوتی و در زبان ترکی به کهلی اوتی معروف است. هرجا دیدید آن را چیده و یک دمنوش عالی درست کنید.

تهیه این دمنوش بسیار سریع و آسان است.

برای این کار به ازای هر 5 نفر یک مشت کاکوتی تازه بچینید و با آب سرد  بشویید سپس  با آب چشمه به ازای هر نفر یک لیوان آب در کتری بریزید و بگذارید روی آتش تا ده بیست دقیقه ای بجوشد.دمنوش شما آماده است !  

نوش جان ...

 در انتها لازم می دانم به تمام گردشگران عزیز توصیه کنم چه در روز و چه در شب در جاده های خاکی لار بسیار احتیاط کنید.این جاده در عین سادگی مخاطرات فراوانی دارد.

در ضمن از تمام طبیعت دوستان باز هم خواهش می کنم که در محیط زیست نظافت را رعایت فرمایید و برای آیندگان و فرزنادنمان هم طبیعتی باقی بگزاریم!

من به تنهایی نمی توانم تمام محدوده هایی که به آنها سفر می کنم را تمیز کنم ولی لااقل می توانم محیط را آلوده نکرده و یا حداقل دو سه متر اطرافم را از پلاستیک و آلودگی پاک کنم و از منطقه خارج کنم. شما هم لطفا این حداقل کارها را در هر محیطی انجام بدهید و به دیگران نیز آموزش دهید.

متاسفانه در برگشت از همین سفر یک خودرو تویوتا پرادو واژگون شده بود و یک پاترول آفرود در رودخانه گیر کرده بود ! حسابی مواظب باشید و بهتون خوش بگزره !

نجف گلی زاده تابستان 1396