قلعه بابک

دژ بابک ، بنا شده در بالای کوهی به بلندای ۲۳۰۰ متر، در نزدیک به سه‌ کیلومتری شهر کلیبر می‌باشد. دژ در زمان ساسانیان ساخته شده و نام خود را از نام بابک خرمدین، رهبر رویارویی با تازندگان (مهاجمین) عرب تا سال ۸۹۳ میلادی، گرفته است.

پیش از این که به دروازه دژ برسیم از گذرگاهی می‌گذریم، این گذرگاه همچون دالانی است و تنها گنجایش گذشتن یک نفر را دارد و دو نفر به سختی از آن می‌توانند بگذرند. گذرگاه در فاصله دویست متری دروازه دژ و روبروی آن می‌باشد. آمدن هر تازه‌وارد سپاهی و غیره، کوهبانیه‌ها راکه در برج‌های دوسوی دروازه جای داشته‌اند را هشیار می‌کرده است. جایگاه کوهبانیه‌ها در بلندی است و بنابر این به هر چیز و هر کس چیرگی کامل داشته‌اند. این برج‌ها یکی مخروطی و دیگری مدور واستوانه‌ای از سنگ‌های تراشیده با ملاط ساروج استوار ساخته شده‌اند. باروها که از نوعی سنگ خارا ساخته شده تمام درزهای کوهستان را بسته است. برای نفوذ به درون بنا بایستی حتما از دروازه گذشت و از کوهستان راهی برای درون شدن، نیست. نزدیک شدن ابزار دژ کوب، منجنیق و آتش افکن به این دژ تقریباً ناشدنی بود.

بنای دژ که دو طبقه و سه طبقه است که پس از ورودی قرار گرفته است و پس از آن تالار اصلی وجود دارد که پیرامون آن را هفت اتاق فرا گرفته است، اتاق‌هایی که به تالار میانی راه دارند. در بخش شرقی دژ تاسیسات دیگری مرکب از اتاق‌ها و آب انبارها ساخته شده است. سقف آب انبارها با طاق جناغی و گهواره‌ای استوار شده‌اند. محوطه درونی آن‌ها نیز به وسیله گونه‌ای ساروج نفوذ ناپذیر گردیده و به هنگام زمستان از برف و باران پر شده و در تابستان و هنگام تنگناها و محاصره‌ها از آب آن‌ها بهره‌برداری می‌شد. در سمت شمال غربی دژ پلکان‌هایی سرتاسری بود است که اکنون ویران شده و بخش‌هایی از آن بیرون خاک است و تنها راه صعود به بخش‌های بلندتر بناست.

پس از حمله اعراب به ایران خیلی ها از این تجاوز ناراحت بودند ، خیلی ها بی تفاوت و خیلی ها در فکر انتقام !

یکی از بزرگ مردان تاریخ این آب و خاک شخصی بود به نام بابک خرمدین .او که از تجاوز اعراب به این سرزمین به تنگ آمده بود ، دست روی دست نگذاشت و علیه خلیفه وقت دست به شورش زد.

مبارزات او حدود بیست سال طول کشید و سرانجام توسط  سهل بن سنباط و معتصم افشین به نامردی تمام اسیر شد و به نامردی هر چه تمام تر توسط خلیفه اعراب کشته شد.دست و پاهای او را بریدند و وحشیانه جانش را گرفتند.

امروزه نه بابک هست و نه خلیفه ! اما تاریخ آنها را به قضاوت نشسته و نام بابک و قلعه اش یادآور غرور هر ایرانی عرب ستیز است !

در تابستان سال1391 هجری شمسی به منطقه کلیبر آذربایجان رفتم و از قلعه بی نظیر بابک بازدید کردم.

به شما و هر ایرانی با غیرتی پیشنهاد می نمایم که این قلعه زیبا که یادآور غرور از دست رفته مان است را ببینید و به دیگران نیز پیشنهاد نمایید.

در ادامه تصاویری از این سفر را قرار می دهم.

گ

در ادامه ذکر این نکته را هم خالی از لطف نمی دانم که بگویم از جایی که ماشینتان را پارک می کنید باید حدود یک ساعت پیاده روی کنید تا به قلعه برسید ، در ضمن سفر خود را طوری تنظیم کنید که برای پیاده روی و بازدید حدود 4 ساعتی زمان داشته باشید.

در زمان مسافرت به این نقطه بد نیست که برای بچه های عشایر که در این منطقه زندگی می کنند (همان جایی که قرار است اتوموبیل تان را پارک  کنید ) هم خوراکی یا وسایل بازی هدیه کنید .

خوشحال و شاد باشید. نجف گلی زاده .....